Աշուն գիշեր որը տարբերվում է ուրիշներից

Լինում է, չի լինում, մի գյուղ։ Այդ գյուղում ամեն ինչը զարմանալի էր։ Այդ գյուղի անունը Բիմբամ էր։ Մի օր Բիմբամում գիշերը դառնում է դեղին, իսկ լուսինը՝ սև։ Այդ օրը մի անվախ ճամփորդը ուզում էր գտնել այդ գյուղի գաղտնիքը։

Նա ապրում էր մի տանը, որը իրեն նվիրել է իր պապը։ Այդ տունը նման էր մի խանութի։ Բայց ճամփորդը չէր բացում այն, որովհետև այնտեղ շատ ուճեղ բաններ էին, որոնք կարող էին վնասել մարդուն։ Այդ ճամփորդի գյուղում մի մեծ սար կար։ Այդ սարը այսպես էր։

Հետո այդ ճամփորդը որ եկավ ու կանգնեց խոտերի վրա ,նա տեսավ, որ այդ սարի կտրած մասերը շատ են նման Տ․Թ․Օ (Տիեզերքի թռչող օբիեկտ)։

Եվ այդ ճամփորդի կողքը մի քար էր։ Նա քաշեց այն կողմ, որ կանգնի ու ավելի լավ տեսնի, բայց այդ քարի ներքևում մի աստիճան էր։ Ճամփորդը իջավ այդ աստիճանով և տեսավ որ այնտեղ ինչ-որ անհասկանալի բաներ են։ Նա սկսեց քայլել և տեսավ մի թռչող ափսե։ Որը ինչ-որ լույսեր է հանում։ Փամփորդը չվախեցավ, նա սկսեց կանգնել և ուսումնասիրել։ Բայց հետո նրանք շատացան և սկսեցին լույս էր հանել, ճամփորդը հասկացավ որ դա scan է(Դա նույն ռենգենն է)։ Նա սկսեց վախենալ և նրա վրա հարձակվեցին թռչող ափսեները։ Նա որքան արագ կարողանում էր վազում էր։ Նրան օգնեց մի այլ մոլորակային։ Այդ այլ մոլորակայիննը իրեն ասաց․

-Այստեղ պետք չէ մնալ։

-Ինչո՞ւ- հարցրեց ճամփորդը։

Այստեղ շատ վտանգավոր է։ — ասաց այլմոլլորակայինը։

Լավ, բայց ո՞նց-ասաց ճամփորդը

Արի իմ հետևից-ասաց այլմոլլորակայինը։

Նրանք իրար հետ դուրս եկան և սկսեցին իրար հետ ապրել։

Եվ այս պատմությունը մինչև հիմա մարդիկ հիշում են։

Ոտանավոր «Աշուն գիշեր»

Ձյունիկ լուսին

Սարի ուսին,

Դեղին — կարմիր շաղալեն,
Ալիք — ալիք խաղալեն,
Ծովի ծոցին՝
Ալ ժապավեն
Տվել բոցին։

Ծառեր, հողմեր,
Ամեն կողմեր,
Թռչուն դառել երգելով,
Հեռու — հեռու հերկելով,
Երան — երան
Թռչելով
Օդի վրան։

 

0 comments